อยู่กันไปจนแก่นะคะพี่ดวน

ดูแลกันและกัน.....เมื่อคืนพี่ดวนบอกแพททริคว่าอีก 2 ปีจะกลับบ้าน... เพราะแพททริคโตแล้วเห็นแอบไปคุยกันหลังบ้าน.... จำวันที่เราแยกทางกับลีร้องไห้และต้องย้ายของเดินไปปาดน้ำตาไปและบอกพี่ดวนว่า ไม่รู้เก่งจะมีเงินจ่ายให้พี่ดวนหรือเปล่าลีบอกว่าไม่จ้างพี่ดวนแล้ว..ตอนนั้นเราต้องเดินทางไป business trip บ่อยมาก แล้วใครจะดูแลลูกเรา..เดินไปน้ำตาไหล พี่ดวนมองตาเราแล้วบอกว่า... เรื่องนั้นยังไม่ต้องไปคิด...แต่เราก็ผ่านกันมาได่ทุกเ..ดือนจากวันนั้นถึงวันนี้เราจะไม่มีวันลืม วันที่พี่ดวนยื่นมือ รับปากวันที่เราจนตรอก....วันนี้พี่ดวนดูแลเก่งและลูกวันหน้าพี่ดวนแก่เถ้าเก่งและลูกจะดูแลพี่ดวน...ใส่ไว้ตรงนี้และ blog เลย โตไปให้ซี่และแพททริคมาอ่าน..
เมื่อคืนกันการน้อยใจ....
เราเลยต้องเขียนจดหมายสอดเข้าห้องนอน......อาจจะเห็นว่ามีคนมาทำความสะอาดตู้ แกเลยน้อยใจก็เป็นได้ เราก็ไม่อยากให้พี่ดวนเหนื่อย.......ปีนี้พี่ดวน 55 แล้ว